Het is zover! Het voelt prachtig nu het moment om te exposeren met enkele beelden uit mijn project met de naam Onbekend terrein zo dichtbij komt!
Na de kunstacademie heb ik me voornamelijk beziggehouden met vrij werk. Mijn fotografische werken kenmerkten zich door leegte en verlaten ruimten. Vaak fotografeerde ik in een industriële context. Ik was met name geboeid door industrie afgezet tegen een idyllisch landschap. Hoe bijvoorbeeld een olieraffinaderij het landschap kan bepalen, doordat veel niet ommuurd is. De vrij esthetische beelden hebben op een gegeven moment plaatsgemaakt voor het verbeelden van de verhalen van de binnenkant, waar daadwerkelijk gewerkt wordt. Daar zijn mensen bezig met het creëren en verwerken van materialen die we dagelijks gebruiken of waar we niet bij stil staan, maar die we wel nodig hebben.
Doordat ik me, samen met mijn vrouw, de laatste 1,5 jaar volledig heb gericht op het documentair fotograferen van mensen en emoties binnen onze eigen fotografiepraktijk is het voor mij nu een logisch gevolg om juist binnen bij bedrijven reportages te maken.
Onbekend terrein gaat over het feit dat we in een wereld leven waarin we steeds meer gewend zijn om enkel in aanraking te komen met een eindproduct. We zijn vervreemd aan het raken van grondstoffen die nodig zijn bij de vervaardiging van een product.
Mijn doel is om in een serie beelden te laten zien in wat voor onbekende omgevingen producten tot stand komen en hoeveel energie en mankracht hierbij nodig is. Als toeschouwer kan men meer bewust worden door het onbekende bekender te maken. Wellicht word je hierdoor spaarzamer, minder roekeloos, minder generaliserend en kan je betere en duurzamere keuzes maken.
Deze beelden zijn slechts het begin van een lange reis naar onbekende werkplekken. Mijn dank aan alle deelnemende bedrijven, waar ik welkom was om te fotograferen, is heel groot. Dankzij hen kan ik anderen laten kennismaken met deze onbekende plekken en het werk dat hier plaatsvindt.
